ฎีกาที่ 5426/2553 
บุตรจำเลยเช่ารถยนต์ซึ่งเป็นรถยนต์ของโจทก์นำไปจำนำผู้อื่น แล้วไม่สามารถนำรถยนต์มาคืนเพราะไม่มีเงินค่าไถ่ โจทก์(เจ้าหนี้)ได้แจ้งความดำเนินคดีแก่ บุตรจำเลย จำเลยทำหนังสือสัญญากู้เงินเพราะเกรงกลัวต่อโจทก์ เพราะโจทก์บอกว่าหากจำเลยไม่ทำสัญญากู้บุตรจำเลยจะถูกดำเนินคดี การที่โจทก์ให้จำเลยทำสัญญากู้ หากไม่ทำก็จะดำเนินคดีอาญาแก่บุตรจำเลยจึงเป็นการใช้สิทธิตามกฎหมายโดยสุจริต อันถือได้ว่าเป็นการขู่ว่าจะใช้สิทธิตามปกตินิยมไม่ถือว่าเป็นการข่มขู่ตาม ปพพ. มาตรา 165 สัญญากู้จึงมีผลใช้บังคับได้ และการที่จำเลยซึ่งมิได้เป็นลูกหนี้โจทก์มาทำสัญญากู้เนื่องจากบุตรจำเลยมีหนี้กับโจทก์เป็นการแปลงหนี้ใหม่ด้วยการเปลี่ยนตัวลูกหนี้ซึ่งมาตรา 350 มิได้บัญญัติให้ต้องทำเป็นหนังสือ จึงใช้บังคับได้ จำเลยต้องรับผิดตามสัญญากู้ ฉะนั้นเมื่อมีการแปลงหนี้ใหม่แล้ว หนี้เดิมย่อมระงับไป เกิดหนี้ใหม่ขึ้น คู่สัญญาต้องผูกพันกันตามหนี้ใหม่/////(เป็นการแปลงหนี้ใหม่ โดยการเปลี่ยนทั้งตัวลูกหนี้ จากบุตรจำเลยเป็นจำเลย และเปลี่ยนมูลหนี้ จากมูลละเมิดเป็นมูลสัญญา)////