ฎีกาที่ 4562/2555 การที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้พิจารณาพิพากษารวมกันกับอีก 2 คดี โดยโจทก์ร่วมยื่นคำร้องขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ในสำนวนคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 4249/2546 ซึี่งโจทก์ฟ้องจำเลยที่ 1ถึง 5แต่โจทก์ไม่ได้ยื่นคำร้องขอเข้าเป็นโจทก์ร่วมในสำนวนที่อัยการฟ้องจำเลยที่ 7 แม้ศาลจะสั่งให้พิจารณาคดีรวมกันสามสำนวน และโจทก์เป็นผู้เสียหายก็ตาม เมื่อโจทก์ไม่ได้ยื่นคำร้องขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ในสำนวนของจำเลยที่ 7 โจทก์ร่วมจึงไม่อาจอุทธรณ์ขอให้ลงโทษจำเลยที่ 7 ได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 7530/2555
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง
มาตรา 249 วรรคหนึ่ง
ฎีกาข้อที่ไม่ได้ว่ากันมาในศาลล่าง
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
มาตรา 2 (4), มาตรา 15, มาตรา 30, มาตรา 195 วรรคสอง, มาตรา 225
ผู้เสียหาย นำบทบัญญัติ ป.วิ.พ. มาใช้โจทก์ร่วม
ข้อกฎหมายเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย
นำวิธีพิจารณาในศาลอุทธรณ์มาใช้ในชั้นฎีกา
พนักงานอัยการโจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยใช้กำลังประทุษร้ายผู้ตายเป็นเหตุให้ผู้ตายถึงแก่ความตาย และจำเลยใช้กำลังประทุษร้าย ย. ผู้เสียหาย แต่ไม่ถึงกับเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กาย เมื่อผู้เสียหายยื่นคำร้องขอเข้าร่วมเป็นโจทก์กับพนักงานอัยการโดยระบุว่า ผู้เสียหายมีความประสงค์ที่จะขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ในคดีนี้ การที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งอนุญาตให้ผู้เสียหายเข้าร่วมเป็นโจทก์ จึงเท่ากับเป็นการอนุญาตให้เข้าร่วมเป็นโจทก์ได้เฉพาะความผิดฐานทำร้ายร่างกายไม่ถึงกับที่เป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจที่โจทก์ร่วมเป็นผู้เสียหายเท่านั้น เมื่อศาลชั้นต้นพิพากษาว่าการกระทำของ
จำเลยตามฟ้องเป็นการกระทำกรรมเดียว เป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษฐานฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา ซึ่งเป็นกฎหมายบทที่มีโทษหนักที่สุด โจทก์ไม่อุทธรณ์ โจทก์ร่วม
จึงไม่มีสิทธิอุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้นในความผิดฐานฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา และศาลอุทธรณ์ภาค 2 ไม่มีอำนาจวินิจฉัยอุทธรณ์ของโจทก์ร่วม ที่ศาลอุทธรณ์ภาค 2 รับวินิจฉัย
อุทธรณ์ของโจทก์ร่วม เป็นการไม่ชอบ ปัญหาดังกล่าวเป็นข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย แม้ไม่มีคู่ความฝ่ายใดฎีกา ศาลฎีกามีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยเองได้ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 195 วรรคสอง ประกอบด้วยมาตรา 225 ฎีกาของโจทก์ร่วม
จึงเป็นข้อที่มิได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วโดยชอบในศาลอุทธรณ์ภาค 2 ต้องห้ามฎีกาตามป.วิ.พ. มาตรา 249 วรรคหนึ่ง ประกอบด้วย ป.วิ.อ.มาตรา 15
-
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น